John Fitch
From Wikipedia, the free encyclopedia
John Cooper Fitch, nado o 4 de agosto de 1917 en Indianápolis, Indiana, e finado o 31 de outubro de 2012, foi un piloto de carreiras e inventor estadounidense. Foi o primeiro estadounidense en competir con éxito en Europa na posguerra.
Biografía | |
---|---|
Nacemento | 4 de agosto de 1917 Indianapolis, Estados Unidos de América |
Morte | 31 de outubro de 2012 (95 anos) Condado de Litchfield, Estados Unidos de América (pt) |
Causa da morte | Tumor de Merkel (pt) |
Datos persoais | |
País de nacionalidade | Estados Unidos de América |
Educación | Universidade Lehigh (pt) |
Actividade | |
Ocupación | piloto de Fórmula Un , piloto de automobilismo , inventor |
Carreira militar | |
Conflito | Segunda guerra mundial |
Deporte | automobilismo |
Participou en | |
24 Horas de Le Mans | |
Durante a súa carreira de piloto, que durou 18 anos, Fitch gañou carreiras de coches deportivos tan notables como o Gran Premio de Eva Duarte Perón - Sport, 12 Horas de Sebring de 1953, Mille Miglia de 1955 (clase de automóbiles de produción), e o RAC Tourist Trophy de 1955, así como numerosas carreiras do SCCA National Sports Car Championship. Tamén estivo involucrado nos ambiciosos proxectos de Briggs Cunningham para Le Mans a comezos dos anos 50, e máis tarde foi membro do equipo de coches deportivos Mercedes-Benz. Tamén participou en dous Grandes Premios do Campionato Mundial.
Despois da súa retirada en 1964, Fitch foi xerente do circuíto de Lime Rock Park e xefe do equipo de carreiras de Chevrolet Corvette. O seu maior legado é a seguridade nos deportes de motor, así como o traballo pioneiro para mellorar a seguridade dos vehículos de estrada, isto axudou a salvar innumerables vidas. Traballou en sistemas avanzados de cápsulas de seguridade do condutor. Tamén foi consultor en deseño de circuítos, ademais de inventar moitos outros dispositivos de automoción. Ata os 90 anos, Fitch seguiu sendo consultor e apareceu en eventos históricos.[1]