Preste Xoán
From Wikipedia, the free encyclopedia
O Preste Xoán (en latín Presbyter Johannes) é un rei e patriarca lendario cristián popular na cultura europea entre os s. XII e XVII. Dicíase que rexía unha nación de cristiáns nestorianos evanxelizados por San Tomé, perdida entre os musulmáns e pagáns de Oriente. Os relatos sobre el reúnen diversas fantasías medievais populares, que o fan descendente dos reis magos e soberano dun reino cheo de riquezas, marabillas e criaturas estrañas.
Primeiro imaxinouse que o Preste Xoán vivía na India; probablemente por influencia das historias sobre o éxito evanxelizador dos cristiáns nestorianos alí, e das viaxes do apóstolo Tomé polo subcontinente como as documentan obras como os Feitos de Tomé. Despois da chegada dos mongois a Occidente, os relatos localizaron o rei en Asia Central, e finalmente os exploradores portugueses convencéronse de acháreno en Etiopía, que fora cristiá xa desde o s. IV. O reino do Preste Xoán foi obxecto de busca, e excitou a imaxinación de xeracións de aventureiros, mais permaneceu inatinxible. Para os cristiáns europeos foi un símbolo da universalidade da Igrexa, que transcendía culturas e xeografía para abranguer toda a humanidade, nunha época na que as tensións interrelixiosas facían que tal perspectiva resultase distante.