Tariq ibn Ziyad
From Wikipedia, the free encyclopedia
Tariq ibn Ziyad al-Layti[1] (en árabe, طارق بن زياد), foi un comandante bérber que serviu no califato Omeia e iniciou a conquista musulmá do reino visigodo na Península Ibérica entre 711 e 718. Dirixiu un grande exército e cruzou o estreito de Xibraltar dende a costa do norte de África, consolidando as súas tropas no que hoxe se coñece como Xibraltar. O nome "Xibraltar" é a derivación castelá do nome árabe Jabal Ṭāriq (جبل طارق), que significa "montaña de Tariq", que leva o seu nome.
Datos rápidos Biografía, Nacemento ...
Biografía | |
---|---|
Nacemento | Tripolitânia (pt) |
Morte | 720 Damasco |
Deputy (en) Musa ibn Nusayr | |
Datos persoais | |
País de nacionalidade | Califato omeia |
Relixión | Islam |
Actividade | |
Ocupación | guerreiro , líder militar |
Carreira militar | |
Lealdade | Califato omeia |
Rango militar | Xeneral |
Conflito | Invasión musulmá da península Ibérica |
Pechar