Höfuðsetning tölfræðinnar
From Wikipedia, the free encyclopedia
Höfuðsetning tölfræðinnar[1] eða meginmarkgildissetning tölfræðinnar[1] (stundum kölluð höfuðsetning líkindafræðinnar eða einfaldlega höfuðsetningin) er setning í stærðfræði sem segir að dreifing meðaltala slembiúrtaka úr þýði nálgast normaldreifingu því betur sem fleiri úrtök eru tekin (þ.e. þá verður úrtak meðaltalanna stærra).
- Með n=1 er ekkert augljóst mynstur.
- Þegar að n verður stærra verður mynstrið ljósara.
- Grafið tekur á sig mjög bjöllulagað form.
- Form sem við köllum normaldreifingu.