Reykjavík
höfuðborg Íslands / From Wikipedia, the free encyclopedia
Reykjavík er höfuðborg Íslands, fjölmennasta sveitarfélag landsins og eina borgin. Þannig er Reykjavík efnahagsleg, menningarleg og stjórnarfarsleg þungamiðja landsins. Í Reykjavík búa 144.423 manns (apríl 2024). Þar af er um fjórðungur innflytjendur, eða 35.000 íbúar.[1] (Íbúar höfuðborgarsvæðisins eru um 254 þúsund í sjö sveitarfélögum).[2] Opinbert heiti sveitarfélagsins Reykjavíkur er Reykjavíkurborg.[3]
Reykjavíkurborg | |
---|---|
Hnit: 64°08′48″N 21°56′24″V | |
Land | Ísland |
Kjördæmi | Reykjavíkurkjördæmi norður Reykjavíkurkjördæmi suður |
Þéttbýliskjarnar |
|
Stjórnarfar | |
• Borgarstjóri | Einar Þorsteinsson B |
Flatarmál | |
• Samtals | 244 km2 |
• Sæti | 43. sæti |
Mannfjöldi (2024) | |
• Samtals | 136.894 |
• Sæti | 1. sæti |
• Þéttleiki | 561,04/km2 |
Póstnúmer | 101–155 |
Sveitarfélagsnúmer | 0000 |
Vefsíða | reykjavik |
Í Landnámu er Ingólfur Arnarson sagður vera fyrsti landnámsmaður Íslands. Hann er þar sagður hafa sett bæ sinn niður í Reykjavík. Nýlegir fornleifafundir í miðborg Reykjavíkur, einkum í Aðalstræti, Suðurgötu og Kirkjustræti hafa leitt í ljós mannvistarleifar frá um 870. Sagan segir að Ingólfur hafi gefið bæ sínum nafnið vegna reykjarstróka úr hverum í grenndinni. Víkurkirkja var reist við Reykjavíkurbæinn eftir kristnitöku og klaustur var stofnað í Viðey á 13. öld. Á 17. öld varð Reykjavík konungsjörð og á 18. öld tók að myndast þar lítið þorp og verslunarstaður. Landsnefndin fyrri stakk upp á því að gera Reykjavík að höfuðstað Íslands og eftir Móðuharðindin voru biskupsstólarnir fluttir þangað og Dómkirkjan í Reykjavík reist.
Bærinn óx smátt og smátt alla 19. öldina og ákveðið var að flytja þangað endurreist Alþingi, auk annarrar stjórnsýslu landsins. Hafnarstæðið þótti lengi ófullnægjandi og 1913 til 1917 var Reykjavíkurhöfn byggð. Borgin óx hratt eftir fyrri heimsstyrjöld og þar bjó um fimmtungur landsmanna árið 1921. Reykjavíkurflugvöllur var reistur af breska setuliðinu í Reykjavík í síðari heimsstyrjöld. Braggahverfi einkenndu borgina lengi eftir stríð. Hitaveita Reykjavíkur var stofnuð 1946 og árið 1970 voru yfir 90% húsa í Reykjavík tengd henni. Þá voru íbúar Reykjavíkur orðnir 40% landsmanna. Á síðari hluta 20. aldar stækkaði borgin hratt með nýjum íbúðahverfum í Breiðholti, Árbæ og Grafarvogi. Húsnæðiskreppa hefur reglulega komið upp í tengslum við fólksfjölgun í borginni, meðal annars á 21. öld.
Samkvæmt lífsgæðavísitölu tímaritsins The Economist árið 2023 var Reykjavík í 47. sæti af 167 borgum og neðst af höfuðborgum Norðurlandanna.[4] Reykjavík er vinsæll áfangastaður ferðafólks og hefur oft verið ofarlega á listum yfir öryggi og sjálfbærni.[5][6][7]