Wassily Leontief
From Wikipedia, the free encyclopedia
Wassily Wassilyevich Leontief (rússneska: Васи́лий Васи́льевич Лео́нтьев; umritað Vasílíj Vasíljevítsj Leontev) var bandarískur hagfræðingur af rússneskum gyðingaættum. Hann fæddist þann 5. ágúst 1906 og lést þann 5. febrúar árið 1999[1]. Þekktastur varð hann fyrir rannsóknir sínar á því hvernig breytingar á einum hluta hagkerfisins hafi áhrif á aðra hluta þess. Leontief vann Nóbelsverðlaun í hagfræði árið 1973, ásamt því að þrír af doktorsnemum hans hafa einnig unnið til Nóbelsverðlauna[2] (Paul Samuelson 1970, Robert Solow 1987 og Vernon L. Smith 2002).
Wassily Wassilyevich Leontief | |
---|---|
Fæddur | Wassily Wassilyevich Leontief 5. ágúst 1906(1906-08-05) |
Dáinn | 5. febrúar 1999 (92 ára) New York, Bandaríkin |
Störf | Hagfræðingur |
Þekktur fyrir | Nóbelsverðlaunin í hagfræði |
Titill | Hagfræðingur |
Leontief var sá hagfræðingur sem afsannaði spádóma um auðlindaskort sem skrifað var um í bókinni The Limits to Growth (1972) með því að gera ráð fyrir framboði og eftirspurn[1]. Leontief uppgötvaði að framboð og eftirspurn muni stýra verði á afurðum náttúruauðlinda og því munu birgðir óendurnýtanlegra náttúruauðlinda heimsins ekki klárast. Tilgáta Leontief reyndist rétt þar sem birgðir óendurvinnanlegara náttúruauðlinda hafa ekki klárast og ekki er séð fram á að þær klárist[3][4]. Þar spilar aukning þekktra birgða og ný tækni stóran þátt.