გერჰარტ ჰაუპტმანი (დ. 15 ნოემბერი, 1862, ობერზალცბრუნი — გ. 6 ივნისი, 1946, აგნეტენდორფი) — გერმანელი მწერალი, ლიტერატურული ნატურალიზმის ერთ-ერთი ყველაზე მნიშვნელოვანი წარმომადგენელი. 1912 წელს მიენიჭა ნობელის პრემია ლიტერატურაში „დრამატული ხელოვნების დარგში ნაყოფიერი, მრავალფეროვანი და გამოჩენილი მოღვაწეობის ნიშნად".[24]
სწრაფი ფაქტები გერჰარტ ჰაუპტმანი, დაბადების თარიღი ...
გერჰარტ ჰაუპტმანი |
---|
გერმ. Gerhart Johann Robert Hauptmann |
|
დაბადების თარიღი |
15 ნოემბერი, 1862(1862-11-15)[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9] [10] [11] [12] [13] [14] [15] |
---|
დაბადების ადგილი |
ობერზალცბრუნი[1] |
---|
გარდაცვალების თარიღი |
6 ივნისი, 1946(1946-06-06)[16] [2] [3] [4] [6] [7] [8] [9] [10] [11] [12] [13] [14] [15] (83 წლის) |
---|
გარდაცვალების ადგილი |
Jagniątków[17] [18] [19] [8] |
---|
საქმიანობა |
დრამატურგი, პოეტი[13] , ლირიკოსი, რომანისტი, ავტობიოგრაფი, სცენარისტი და მწერალი[13] [14] [20] |
---|
ენა |
გერმანული ენა |
---|
ეროვნება |
გერმანელები[21] |
---|
მოქალაქეობა |
გერმანიის იმპერია |
---|
ალმა-მატერი |
იენის უნივერსიტეტი |
---|
Magnum opus |
ვირთხები, ჰანელეს ამაღლება და ფეიქრები |
---|
ჯილდოები |
ნობელის პრემია ლიტერატურაში[22] [23] , ორდენი ხელოვნებისა და მეცნიერების სფეროებში შეტანილი წვლილისათვის, ქალაქ ვენის საპატიო ბეჭედი, წითელი არწივის მე-4 ხარისხის ორდენი, გოეთეს პრემია, ბავარიის მაქსიმიალიანის ორდენი სამეცნიერო და სახელოვნებო მიღწევებისათვის, ლაიფციგის უნივერსიტეტის საპატიო დოქტორი, ოქსფორდის უნივერსიტეტის საპატიო დოქტორი, კოლუმბიის უნივერსიტეტის საპატიო დოქტორი, კარლის უნივერსიტეტის საპატიო დოქტორი, ფრანც გრილპარცერის პრემია, ფრანც გრილპარცერის პრემია, ფრანც გრილპარცერის პრემია, Goethe Medal for Art and Science, Adlerschild des Deutschen Reiches და ორდენი „დამსახურებისათვის“ |
---|
მეუღლე |
მარგარეტ ჰაუპტმანი[19] და Marie Thienemann Hauptmann |
---|
შვილ(ებ)ი |
ივო ჰაუპტმანი |
---|
ხელმოწერა |
|
---|
საიტი |
gerhart-hauptmann-gesellschaft.de |
---|
|
დახურვა
ჰაუპტმანი XX საუკუნის საუკეთესო გერმანელ დრამატურგად მიიჩნევა. მისი მრავალფეროვანი ლიტერატურული წარმოსახვის გამაერთიანებელი ელემენტია თანაგრძნობა ადამიანის ტანჯვის მიმართ; მისი პერსონაჟები ხშირად სოციალური ან სხვა ფორმის ძლადობის პასიური მსხვერპლები არიან. ჰაუპტმანის პიესები დღემდე დიდი პოპულარობით სარგებლობს.[25]