კახეთის სამთავრო
From Wikipedia, the free encyclopedia
კახეთის სამთავრო — ფეოდალური პოლიტიკური ერთეული საქართველოში, ჩამოყალიბდა VIII საუკუნის მეორე ნახევარში. ვახუშტი ბატონიშვილის ცნობით 787 წელს იგი გამოეყო ქართლის საერისმთავროს.
სწრაფი ფაქტები
კახეთის სამთავრო | ||||
| ||||
---|---|---|---|---|
ქართული სამეფო-სამთავროები X საუკუნეში | ||||
დედაქალაქი | უჯარმა თიანეთი თელავი | |||
ენა | ქართული | |||
რელიგია | აღმოსავლეთ ქრისტიანობა | |||
მმართველობის ფორმა | მონარქია | |||
დინასტია | ბაგრატიონები (787–827) ქვაბულიძეები (827–839) დონაურები (839–881) არევმანელები (881–1010) | |||
ქორეპისკოპოსი | ||||
- 787–827 | გრიგოლი (პირველი) | |||
- 1014–1020 | კვირიკე III (ბოლო) | |||
დახურვა