სელენე
From Wikipedia, the free encyclopedia
სელენე (ძვ. ბერძნ. Σελήνη < ძვ. ბერძნ. σελήνη — „მთვარე“) — მთვარის ქალღმერთი ბერძნულ მითოლოგიაში, ტიტან ჰიპერიონის და თეას სევდიანი ასული, ჰელიოსის და ეოსის (მზის და განთიადის) და, იმავე ჰელიოსის ცოლი, ხშირად ეძახდნენ ფებეს, რადგან აპოლონ ფებოსის დად ითვლებოდა. ჰყავს მთვარის ეტლი, რომელსაც სამოთხისკენ მიაბრუნებს. მის შესახებ მითებში მოხსენიებულია მისი რამდენიმე საყვარელი, მათ შორის ზევსი, პანი და მოკვდავი ენდიმიონი. კლასიკურ დროში სელენს ხშირად აკავშირებდნენ არტემიდასთან, ისევე, როგორც მისი ძმა, ჰელიოსი, აპოლონთან იყო დაკავშირებული. [4] სელენი და არტემიდაც ასოცირებულნი იყვნენ ჰეკატთან და ერთად სამივე მთვარის ქალღმერთებად ითვლებოდნენ, მაგრამ მხოლოდ სელენი განიხილებოდა როგორც თავად მთვარე. მისი რომაული ეკვივალენტია ლუნა. [5]
სწრაფი ფაქტები სელენე ...
სელენე | |
---|---|
მითოლოგია: | ძველი საბერძნეთის რელიგია |
სხვა კულტურებში: | Luna, დიანა და Moon |
სქესი: | მდედრობითი |
გავლენის სფერო: | მთვარე |
მამა: | ჰიპერიონი[1] [2] |
დედა: | თეია[1] [3] და Basileia |
და-ძმა: | ეოსი და ჰელიოსი |
შვილები: | ერსა, ნემეის ლომი, Nemea, პანდიე, ნარცისი და Menae |
გამოსახულებები |
დახურვა