បរមនិពាន្វបទ
(គ.ស ១៣៣៦-១៣៤៦) / From Wikipedia, the free encyclopedia
បរមនិពាន្វបទ (អង់គ្លេស: Borom Nipeanbot) (ប្រ.ស|គ.ស ០០០០-១៣៤៦) រជ្ជកាលគ្រងរាជ (គ.ស ១៣៣៦-១៣៤៦) ក្រោយធ្វើពិធីរាជាភិសេកគ្រងរាជសម្បត្តិផ្លូវការណ៍ជាលើកទី២នៅ រាជធានីអង្គរ គ.សករាជ ១៣៤០ ទ្រង់មានព្រះនាមហៅថា "ព្រះរាជឱង្ការ ព្រះបរមនិព្វានបទ" ព្រះអង្គមានព្រះរាម (បងបង្កើត) មួយអង្គនាម សម្ដេចព្រះសិន្ធាន ។ ក្នុងរាជរបស់ព្រះអង្គ នៃចុងសម័យកាលអង្គរ ប្រទេសជាតិវឹកវរដោយភ្លើងសង្គ្រាម កងទ័ពសៀមវាយយកទឹកដីពីភាគខាងលិច កងទ័ពឡាវ វាយយកទឹកដីពីភាគខាងជើង បង្កើតបានជាសង្គ្រាម ៣នគរ ផងដែរ ។[1]
ព័ត៌មានសង្ខេប
បរមនិពាន្វបទ | ||||
រជ្ជកាល | ១៣៣៦-១៣៤៦ | |||
គ្រងរាជ | លើកទី១ - ១៣៣៦ លើកទី២ - ១៣៤០ | |||
រាជសម័យ | ចុងសម័យកាលអង្គរ | |||
ព្រះនាមពេញ | ព្រះរាជឱង្ការ ព្រះបរមនិពាន្វបទ | |||
មរណៈនាម | មិនមានកំណត់ត្រា | |||
ក្សត្រមុន | ជ័យវរ្ម័នទី៩ | |||
រាជបន្ត | លំពង្សរាជា | |||
សន្តិវង្ស | រាជវង្សអង្គរ | |||
ប្រសូត្រ | មិនមានកំណត់ត្រា | |||
បុត្រ | សុភាវត្តី (កូនស្រី) | |||
ចូលទីវង្គត់ | ១៣៤៦ | |||
ជំនឿសាសនា | ពុទ្ធសាសនា និង ព្រហ្មញ្ញសាសនា ជំនឿលើពពួកទេវតា |
បិទ