Lucius Tarquinius Superbus
From Wikipedia, the free encyclopedia
Lucius Tarquinius Superbus (natus saeculo 6 a.C.n.; mortuus anno 495 a.C.n.) fuit septimus et ultimus rex Romanus, filius vel potius nepos (nam de ea re magna disceptatio inter auctores antiquos fuit[1]) Tarquinii Prisci et gener Servii Tullii. Regnavit ab anno 535 a.C.n. usque ad annum 510 a.C.n., cum regno urbeque seditione expulsus esset.
Res apud Vicidata repertae:
Nativitas: 6. saeculum a.C.n.; Roma antiqua
Obitus: 495 a.C.n.; Cumae
Patria: Roma antiqua
Obitus: 495 a.C.n.; Cumae
Patria: Roma antiqua
Familia
Genitores: Gnaeus Tarquinius; unknown value
Coniunx: Tullia Major, Tullia Minor
Proles: Sextus Tarquinius, Arruns Tarquinius, Titus Tarquinius, Tarquinia
Familia: Tarquin dynasty
Coniunx: Tullia Major, Tullia Minor
Proles: Sextus Tarquinius, Arruns Tarquinius, Titus Tarquinius, Tarquinia
Familia: Tarquin dynasty