Ordo Cartusiensis
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ordo Cartusiensis[1] est ordo religiosus contemplativus, anno 1084 a Sancto Brunone Coloniensi una cum sex sociis (quattuor clericis et duobus laicis) fundatus. Ordo vitam eremiticam coenobiticamque coniungit.
Nomen a montibus Cartusianis a Gratianopoli in septentriones versus sitis deductum est. Primi monachi Cartusiani in territorio vici Sancti-Petri-Cartusiani (Saint-Pierre-de-Chartreuse) in praefectura Isara prope monasterium hodiernum nomine Magna Cartusia sedem constituerunt.