Treverer
From Wikipedia, the free encyclopedia
D'Treverer oder Trevirer (laténgesch: Treveri, gallesch: Treviri, Treveri) waren e Volleksstamm vun de Kelten an Nordostgallien mat Kontakter op der rietser Säit vum Rhäin. Dem Tacitus no hätten d'Treverer probéiert, sech vun den anere Gallier ofzegrenzen, andeems se hir Originnen op germanesch Wuerzelen zeréckgefouert hätten[1].
Hiren Territoire goung, dem De bello Gallico vum Gaius Iulius Caesar no, vum Rhäin[2] bis zum Land vun de Remer[3]. Am Westen huet d'Meuse d'Grenz gemaach. De Vinxtbach war déi nërdlech Grenz, op der anerer Säit hunn d'Eburonen an Condruser gewunnt, si ware clientes vun den Treverer. Den Caesar huet a sengem Buch keng befestegt Plaz (Oppidum) resp. Haaptuertschaft vun den Treverer ernimmt. Augusta Treverorum ("Stad vum Augustus am Land vun den Treverer", dat haitegt Tréier), ass eréischt zu provënzialréimescher Zäit als Haaptstad vun den Treverer opkomm.