Absolute meetkunde
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Absolute meetkunde (ook wel neutrale meetkunde[1][2]) is een meetkunde op basis van een axiomatisch systeem dat niet uitgaat van het parallellenpostulaat, het vijfde axioma uit de Elementen van Euclides, of enige alternatieve formulering hiervan. De term werd in 1822 geïntroduceerd door János Bolyai.[3]