Amda Seyon I
politicus / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Amda Seyon (ook Amde Tsiyon en andere varianten, Ge'ez schrift ዐ ም ደ ፡ ጽ ዮ ን ʿamda ṣiyōn, Amhaars āmde ṣiyōn, "pijler van Zion") was keizer van Ethiopië (1314-1344), troonnaam Gebre Mesqel, Ge'ez schrift ገ ብ ረ ፡ መ ስ ቀ ል gabra masḳal, Amhaars Gebre mesḳel, "slaaf/dienaar van het kruis"), en een lid van de Salomonische dynastie. Edward Ullendorff, een Brits linguïst en Ethiopië-kenner, schreef het volgende over hem: "Amde Tseyon was one of the most outstanding Ethiopian kings of any age and a singular figure dominating the Horn of Africa in the fourteenth century." ("Amde Tseyon was een van de meest opvallende Ethiopische koningen van eender welke tijd en een unieke figuur die de Hoorn van Afrika in de veertiende eeuw domineerde.")[1] Met zijn veroveringen van islamitische grensgebieden breidde hij het Ethiopische grondgebied en machtsbereik in de regio uit, dat nog verscheidene eeuwen na zijn dood zouden worden behouden. Amda Seyon bevestigde de macht van de onlangs (1270) gevestigde Salomonische dynastie en wist ze aldus ook te legitimeren. Deze expansie zorgde verder voor de verspreiding van het christendom in grensgebieden, waarmee een lange periode van bekeringen en kerstening van voormalige grensgebieden begon.[2]