Artaxerxes I
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Artaxerxes I (Perzisch: اردشیر یکم, Oud-Perzisch: 𐎠𐎼𐎫𐎧𐏁𐏂, Artaxšaça,[1] wiens regering (xšaça < *xšaϑram) is door asha / arta (waarheid); Grieks: Ἀρταξέρξης, Artaxérxēs; Hebreeuws: אַרְתַּחְשַׁשְׂתָּא, modern: Artaḥšásta, Tiberiaans: Artaḥšasetā) was de zesde sjah van het Perzische Rijk uit het huis der Achaemeniden, van 465 v.Chr. tot aan zijn dood in 424 v.Chr..[2] Hij was de derde zoon van Xerxes I.
Snelle feiten Sjahansjah van Perzië (Achaemeniden), Periode ...
Artaxerxes I | ||
---|---|---|
? - 424 v.Chr. | ||
Vermoedelijke graf van Artaxerxes in Naqsh-e Rustam | ||
Sjahansjah van Perzië (Achaemeniden) | ||
Periode | 465 - 424 v.Chr. | |
Voorganger | Xerxes I | |
Opvolger | Xerxes II | |
Farao van Egypte (27e dynastie) | ||
Periode | 465 - 424 v.Chr. | |
Voorganger | Xerxes I | |
Opvolger | Xerxes II | |
Vader | Xerxes I | |
Moeder | Amestris |
Sluiten
Hij zou de Artasyrus kunnen zijn die Herodotus noemde als een satraap van de koninklijke satrapie van Bactrië.
In Griekse bronnen wordt hij ook μακρόχειρ, Makrókheir, lang-handige genoemd, in Latijnse bronnen Longimanus, naar verluidt omdat zijn rechterhand langer was dan zijn linker.[3]