Beatrijs
middeleeuws religieus handschrift / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Beatrijs is een Middelnederlandse Marialegende uit de veertiende eeuw. Het enige handschrift waarin de legende overgeleverd is, dateert van kort voor 1374 en wordt bewaard in de Koninklijke Bibliotheek in Den Haag onder signatuur KW 76 E 5. Omdat het oorspronkelijke werk geen titel had, gebruikte W.J.A. Jonckbloet bij zijn publicatie in 1841 de naam van het hoofdpersonage, Beatrijs,[1] benaming die sindsdien algemeen werd overgenomen.
Beatrijs | ||||
---|---|---|---|---|
Verluchte initiaal aan het begin van de Beatrijs-legende. Den Haag, Koninklijke Bibliotheek, 76 E 5 | ||||
Bewaarlocatie | Koninklijke Bibliotheek | |||
Plaats van ontstaan | Brabant, Zuidelijke Nederlanden (Brussel?) | |||
Datum van ontstaan | Circa 1374 | |||
Type | Manuscript met 1 gehistorieerde initiaal op perkament | |||
Inhoud | De Beatrijs-legende | |||
Kenmerken | ||||
Omvang | 8 folia | |||
Formaat | Folium: 257 × 190 mm - Blok: 185 × 150 mm met 2 kolommen en 37 regels | |||
Materiaal | Perkament | |||
Taal | Middelnederlands | |||
Schrift | Littera textualis | |||
Verluchtingen | 1 gehistorieerde initiaal | |||
Details | ||||
Verdere details | Onderdeel van manuscript KB 76 E 5 | |||
Externe links | ||||
PPN | 311779255 | |||
Volledige tekst | Moderne vertaling door Willem Wilmink & Achtergrondinformatie | |||
|
In de middeleeuwen is het verhaal waarschijnlijk niet bijzonder populair geweest aangezien er maar één versie van het verhaal bewaard is gebleven in het luxueuze verzamelhandschrift uit 1374, mogelijk uit het Brusselse.[2] Het verhaal beleefde een literaire triomftocht na zijn herontdekking, met de uitgave van W.J.A. Jonckbloet in 1841.[1]