Bergklassement Ronde van Italië
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Het bergklassement in de Ronde van Italië is een nevenklassement waarbij de renners punten krijgen bij de doorkomst op een aantal bergtoppen. Het klassement werd in de Giro van 1933 geïntroduceerd. De leider in het bergklassement droeg tot en met 2011 een groene trui, dit werd in 2012 veranderd in blauw.[1] In 1956 werd eenmalig een ander systeem toegepast, en was er geen winnaar van het bergklassement. In de Ronde van Italië voor vrouwen werd de bergtrui vanaf de eerste editie uitgereikt. Hier bleef de organisatie echter ook na 2011 de groene trui gebruiken.
Recordhouder bij de mannen is Gino Bartali, die het klassement 7 maal won. Bij de vrouwen is het record in handen van Fabiana Luperini, die de bergtrui 5 maal mee naar huis kon nemen.
De Belgen Jean Brankart (1958), Rik Van Looy (1960), Eddy Merckx (1968) en Martin Van Den Bossche (1970) wonnen eenmaal het bergklassement, Lucien Van Impe tweemaal (1982, 1983). In 2022 was Koen Bouwman de eerste Nederlander bij de mannen. Zijn landgenotes Marianne Vos (2011), Annemiek van Vleuten (2017, 2019, 2023) en Lucinda Brand (2021) staan op de erelijst bij de vrouwen.