Beschikbaarheidsheuristiek
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Beschikbaarheidsheuristiek of beschikbaarheid in de heuristiek is een snelkoppeling gebaseerd op directe voorbeelden uit ons geheugen die ons herinneren aan bepaalde onderwerpen of concepten als begrip of mentale beeldvorming.
De beschikbaarheidheuristiek werkt vanuit de gedachte dat wanneer men zich iets weer kan herinneren, het wel belangrijk moet zijn. Vervolgens hebben mensen de neiging om dat zwaarder te laten wegen dan recentere gegevens.[1]
Hoe gemakkelijker het is om gevolgen van gebeurtenissen te herinneren, des te groter we deze gevolgen waarnemen. Mensen overwegen bij het maken van een oordeel niet alleen wàt ze herinneren, maar ook de moeite of het gemak hoe die inhoud in hen opkwam. Opvallend is dat men het meest vertrouwt op de inhoud van de herinnering indien de gevolgen ervan niet ter discussie worden gesteld, eventueel door de problemen die zij ervaren bij het voor de geest halen van relevant materiaal.[2]