Bronzen soldaat van Tallinn
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
De bronzen soldaat van Tallinn (Estisch: Pronkssõdur; Russisch: Бронзовый солдат, Bronzovy soldat) is een oorlogsmonument van de Sovjet-Unie in de Estse hoofdstad Tallinn. Het is in 1947 opgericht ter ere van de soldaten van het Rode leger die gesneuveld zijn bij de strijd om Tallinn in 1944, en werd op 22 september 1947 onthuld.
Op de plaats, het plein Tõnismägi in de wijk Tõnismäe, waren in 1945 dertien Russische soldaten bijgezet die aanvankelijk elders waren begraven, en er was een houten monument opgericht. Dit werd in 1946 door twee Estse tieners vernietigd, als een reactie op de vernietiging van Estse oorlogsmonumenten ter nagedachtenis aan de Estse onafhankelijkheidsstrijd vlak na de Eerste Wereldoorlog.
Het standbeeld zelf is gemaakt door de Estse beeldhouwers Enn Roos en Arnold Alas, terwijl een etnisch Estse soldaat daarvoor model stond. Dit moest dan een symbool zijn van de "vriendschap der volkeren", een kernconcept in de Sovjet-propaganda, maar het bewees ook eer aan de ongeveer 60 000 etnische Esten die in het Rode Leger hadden gevochten.
In tegenstelling tot de grote Russische minderheid, beschouwen de meeste Estse inwoners van Estland het monument als symbool van de bezetting en onderdrukking van Estland door de Sovjet-Unie van 1944 tot 1991. De Russische minderheid in het land - voor ongeveer drie kwart mensen die zich pas in de jaren 40 tot de jaren 60 in Estland hadden gevestigd en hun nazaten van de tweede en derde generatie - beschouwt de bezetting van 1944 als een bevrijding, en ziet het monument niet alleen als bevrijdingsmonument, maar ook als herinnering aan het oude Sovjettijdperk, toen het leven volgens velen van hen "rechtvaardiger" en welvarender was.