Carel Muller
Nederlands psycholoog / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Johannes Carel Muller (Rotterdam, 19 mei 1937 - Eelde, 24 februari 2020) was een Nederlands psycholoog die vooral bekendheid kreeg door de Dennendalaffaire.
Muller was zoon van M.J. Muller, burgemeester van Lekkerkerk. Hij volgde zijn opleiding aan de Rijksuniversiteit Utrecht en deed doctoraalexamen in 1966.[1] In zijn laatste jaar liep hij stage bij de Willem Arntsz Hoeve. Muller klom op tot directeur van de psychiatrische afdeling.[2] Hij werd op een zijspoor gezet vanwege zijn vrijere behandelmethoden van mensen met een verstandelijke beperking.
Inmiddels is in vrijwel alle zorgsectoren ‘vermaatschappelijking’ uitgegroeid tot een sleutelwoord in het beleid en worden mensen met een verstandelijke beperking niet meer apart gezet. Muller was de grondlegger hiervan.