Cur deus homo
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Cur deus homo (Nederlands: Waarom God mens werd) is een theologische en wijsgerige verhandeling van Anselmus van Canterbury (1033-1109). Hij zet in dit werk een verzoeningsleer op basis van voldoening (satisfactio) uiteen.
Anselmus schreef Cur deus homo in de periode tussen 1093 en 1098.[1]p. 2 Het boek is geschreven in de vorm van een tweegesprek tussen Anselmus en een van zijn meest geliefde leerlingen, Boso.[2] De taak van Boso in het geheel is om met kritische vragen de satisfactie-theorie onderuit te halen[3], maar hij moet telkens weer toegeven dat de theorie van Anselmus en de wijze waarop deze zijn theorie uiteenzet en verdedigt volstrekt in overeenstemming is met de rede.[1]p. 5