Dimitris Lyacos
toneelschrijver uit Griekenland / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Dimitris Lyacos (Grieks: Δημήτρης Λυάκος) (geboren in Athene op 19 oktober 1966) is een Grieks dichter en toneelschrijver.[1] Hij is de auteur van de Poena Damni-trilogie. Lyacos’ werk staat erom bekend dat het in een genre-overstijgende vorm thema’s uit de literaire traditie combineert met elementen uit rituelen, religie, filosofie en antropologie[2] op een avantgardistische manier.[3]
Dimitris Lyacos | ||||
---|---|---|---|---|
Algemene informatie | ||||
Geboren | 19 oktober 1966, Athene | |||
Geboorteplaats | Athene | |||
Land | Griekenland | |||
Beroep | Dichter, toneelschrijver | |||
Werk | ||||
Periode | Hedendaags | |||
Genre | Genre-overstijgend | |||
Bekende werken | Z213: Exit (2009) | |||
Website | ||||
|
De Poena Damni-trilogie wisselt af tussen proza, drama en poëzie in een verscheurde verhaallijn die enkele leidmotieven uit de westerse canon weerspiegelt.[4][5][6] Hoewel het volledige werk niet meer dan tweehonderd pagina’s beslaat, heeft de vervollediging ervan dertig jaar geduurd.[6][7][8] De aparte boeken zijn in die periode herzien en opnieuw uitgebracht in verschillende edities. Ze zijn gestructureerd rond een cluster van concepten, waaronder de zondebok, de queeste, de terugkeer van de doden, verlossing, fysiek lijden en psychische aandoeningen. Lyacos’ personages bevinden zich altijd op een afstand van de samenleving[9]; het zijn voortvluchtigen, zoals de verteller van Z213: Exit, verschoppelingen in een dystopisch hinterland, zoals de personages in With the People from the Bridge, of gestrand, zoals de protagonist van The First Death, wiens strijd om te overleven zich afspeelt op een woestijnachtig eiland. Poena Damni is omschreven als een “allegorie van ellende”, samen met werken van auteurs zoals Gabriel García Márquez en Thomas Pynchon.[10][11] Het is erkend als een exponent van het postmoderne sublieme[12] en als een van de voornaamste anti-utopische werken van de eenentwintigste eeuw.[13][14]