Fischer-verestering
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
De Fischer-verestering (ook wel aangeduid als Fischer-esterificatie of Fischer-Speier-verestering) is een organische reactie, meer bepaald een verestering, waarbij een carbonzuur met een alcohol wordt omgezet tot een ester. Daarbij wordt een sterk zuur (doorgaans zwavelzuur of p-tolueensulfonzuur) als katalysator aangewend:
De reactie werd vernoemd naar Emil Fischer en Arthur Speier, die ze in 1895 voor het eerst beschreven.[1] De Fischer-verestering is een evenwichtsreactie.