Fragmentengebouw
bijgebouw met bouwfragmenten Rijksmuseum / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Het Fragmentengebouw is een gebouw van het Rijksmuseum Amsterdam dat in de periode van 1890 tot 1897 werd samengesteld uit verschillende bouwfragmenten van Nederlandse bouwwerken die destijds werden afgebroken. Het werd door architect Pierre Cuypers voor het Nederlandsch Museum voor Geschiedenis en Kunst opgezet om de Nederlandse architectuur tentoon te stellen. Het gebouw bevindt zich op de Hobbemastraat bij 19.[1]
Snelle feiten Locatie, Coördinaten ...
Fragmentengebouw | ||||
---|---|---|---|---|
Westgevel van het fragmentengebouw met de Waterpoort en Ockingastinstoren | ||||
Locatie | ||||
Coördinaten | 52° 22′ NB, 4° 53′ OL | |||
Status en tijdlijn | ||||
Huidig gebruik | museum | |||
Start bouw | 1890 | |||
Bouw gereed | 1897 | |||
Bouwinfo | ||||
Architect | Pierre Cuypers | |||
|
Sluiten
Het gebouw werd na de voltooiing door een verbindingsgang verbonden aan het hoofdgebouw. In 1916 is de Druckeruitbouw tegen het Fragmentengebouw aangebouwd waarbij tussen deze gebouwen een glazen hal de buitenmuur met fragmenten zichtbaar houdt. Deze zuidvleugel als geheel wordt aangeduid als de 'Philipsvleugel'.