Geen kind en geen wieg
boek van Kurt Vonnegut / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Geen kind en geen wieg (Originele titel: Cat's Cradle) is de vierde roman van de Amerikaanse schrijver Kurt Vonnegut, voor het eerst gepubliceerd in 1963. Het is een sciencefictionverhaal met elementen van politieke satire. Het bevat 127 korte hoofdstukken en behandelt onder andere onderwerpen met betrekking tot de wetenschap, technologie en religie en steekt de draak met de wapenwedloop. Voor Cat's Cradle ontving Vonnegut in 1971 een masters degree in antropologie van de Universiteit van Chicago terwijl zijn oorspronkelijke proefschrift in 1947 nog door diezelfde universiteit werd afgekeurd.[2] Het boek werd in 1964 genomineerd voor de Hugo Award.[3]
Geen kind en geen wieg | ||||
---|---|---|---|---|
Omslag van de eerste druk | ||||
Oorspronkelijke titel | Cat's Cradle | |||
Auteur(s) | Kurt Vonnegut | |||
Vertaler | M.K. Stuyter[1] | |||
Land | Verenigde Staten | |||
Taal | Nederlands | |||
Oorspronkelijke taal | Engels | |||
Oorspronkelijke uitgever | Holt, Rinehart and Winston | |||
Oorspronkelijk uitgegeven | 1963 | |||
Medium | Paperback | |||
Pagina's | 304 | |||
ISBN | 9789029002547 | |||
NUR-code | 302 | |||
Vorige boek | Moeder nacht | |||
Volgende boek | Gods rijkste zegen, Mr. Rosewater! of Paarlen voor de zwijnen | |||
|
De titel van het boek is afgeleid van een spel waarbij met de vingers en elastiek vormen gemaakt worden (bijvoorbeeld een wieg). In het Engels heet dit spel Cat's Cradle. Het karakter Felix Hoenikker (een fictieve co-uitvinder van de atoombom) was dit spel aan het spelen toen de bom viel en naar het spel wordt later verwezen door zijn zoon, Newton Hoenikker.