Grundlagenvertrag
verdrag tussen Bondsrepubliek Duitsland en de Duitse Democratische Republiek / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Onder de naam Grundlagenvertrag (Basisverdrag) staat het verdrag over de Duits-Duitse betrekkingen bekend dat de Bondsrepubliek Duitsland en de Duitse Democratische Republiek ondertekenden op 21 december 1972. Het Grundlagenvertrag werd geratificeerd op 11 mei 1973 en trad op 21 juni 1973 in werking.
Bondskanselier Willy Brandt had in het kader van zijn Ostpolitik voorafgaand aan het Grundlagenvertrag een aantal andere verdragen gesloten:
- Op 12 augustus 1970 sloot de Bondsrepubliek met de Sovjet-Unie het Verdrag van Moskou over de Oder-Neissegrens, de DDR en de status van West-Berlijn.
- Op 7 december 1970 sloot de Bondsrepubliek met Polen het Verdrag van Warschau, ook over de Oder-Neissegrens. Op die dag maakte Brandt zijn bekende knieval voor het monument van het Joodse getto.
- Op 17 december 1971 werd, nadat de vier bezettingsmachten in Berlijn op 3 september 1971 het Viermogendhedenakkoord over Berlijn hadden afgesloten over het verkeer tussen West-Berlijn en de Bondsrepubliek.
Met het afsluiten van deze verdragen (en het vertrek van Walter Ulbricht als leider van de DDR) kwam de weg vrij voor een Duits-Duits basisverdrag. De onderhandelingen over het Grundlagenvertrag werden gevoerd door Egon Bahr, West-Duits minister voor bijzondere opgaven en Michael Kohl, Oost-Duits staatssecretaris. Het verdrag werd op 21 december 1972 in Oost-Berlijn door Kohl en Bahr ondertekend.