Hong Ren
kunstschilder uit China (1610-1663) / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Hong Ren (弘仁; 1610-1663), of Hongren, was een Chinees kunstschilder die actief was tijdens de vroege Qing-periode. Zijn omgangsnamen waren Liu Qi en Jianjiang.
Hong Ren wordt samen met Kun Can (1612–1673), Bada Shanren (1626–1705) en Shitao (1642–1707) gerekend tot de canon van de 'Vier Monniken', Ming-loyalisten die bekend waren om hun expressieve, niet aan conventies gebonden stijl. Daarnaast wordt hij gerekend tot de 'Vier Meesters van Anhui'.[1]