ISO (satelliet)
satelliet / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Het Infrared Space Observatory (ISO) was een ruimtetelescoop voor infrarood licht, ontwikkeld door de Europese ruimtevaartorganisatie ESA, in samenwerking met ISAS (sinds 2003 onderdeel van de Japanse ruimtevaartorganisatie JAXA) en de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA. De ISO satelliet was ontworpen om infraroodlicht waar te nemen in het golflengtebereik van 2,4 tot 240 micrometer.
Infrared Space Observatory (ISO) | ||||
---|---|---|---|---|
ISO | ||||
Algemene informatie | ||||
NSSDC ID | 1995-062A | |||
Organisatie | ESA | |||
Aannemers | Aérospatiale space division (tegenwoordig Thales) | |||
Lancering | 17 november 1995, 01:20 UTC | |||
Lanceerplaats | ELA-2, Centre Spatial Guyanais, Kourou in Frans-Guyana | |||
Gelanceerd met | Ariane 44P | |||
Missielengte | 28 maanden en 22 dagen | |||
Massa | 2.498 kg | |||
Type omloopbaan | Sterk elliptische, geosynchrone baan | |||
Baanhoogte | Apogeum 70.600 km Perigeum 1.000 km | |||
Omloopduur | 24 Uur | |||
Locatie | Lager wordende baan om de Aarde | |||
Type telescoop | Ritchie-Chrétien spiegeltelescoop | |||
Golflengte waarnemingen | 2,4 tot 240 micrometer (infrarood) | |||
Telescoop diameter | 60 cm | |||
Brandpuntsafstand | 900 cm, f/15 | |||
Instrumenten | ||||
ISO Infrared Camera (ISOCAM) | Hoge resolutie infraroodcamera met een golflengtebereik van 2,5 to 17 micrometer. | |||
ISO photo-polarimeter (ISOPHOT) | Meet de hoeveelheid infrarode straling van een kosmisch object. Golflengte bereik van 2,5 tot 240 micrometer. | |||
Short Wave Spectrometer (SWS) | Spectroscoop met een golflengtebereik binnen het nabij infrarood (2,4 tot 45 micrometer). | |||
Long Wave Spectrometer (LWS) | Spectroscoop met een golflengtebereik binnen de (middel)lange infrarode golflengtes (45 tot 196,8 micrometer). | |||
[ISO at ESA science Website] | ||||
|
De ruim 480 miljoen Euro kostende ISO werd gelanceerd op 17 november 1995 vanaf het ELA-2 lanceerplatform op het Centre Spatial Guyanais te Kourou in Frans-Guyana. De Ariane 44P raket bracht de satelliet succesvol in zijn sterk elliptische, geosynchrone baan, met een omlooptijd van 24 uur. Het hoofdinstrument was een Ritchie-Chrétien spiegeltelescoop, met een hoofdspiegel met een diameter van 60 centimeter, die met behulp van superfluïde helium gekoeld werd tot 1,7 kelvin (1,7 graden boven het absoluut nulpunt). De telescoop voerde het verzamelde infrarode licht naar vier instrumenten waarmee fotografie en fotometrie mogelijk was van 2,5 to 240 micrometer en spectroscopie van 2,5 to 196,8 micrometer.