Iapetusoceaan
Prehistorische oceaan / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
De Iapetusoceaan was een oceaan, die in het late Neoproterozoïcum en vroege Paleozoïcum (ongeveer tussen 650 en 420 miljoen jaar geleden) tussen de paleocontinenten Laurentia, Baltica en Avalonia lag. De oceaan verdween met de Caledonische en Taconische orogeneses, toen deze drie continenten samen met een aantal kleinere terreinen tegen elkaar aan kwamen te liggen.
De Iapetusoceaan is genoemd naar de titaan Iapetus, in de Griekse mythologie de vader van Atlas, waarnaar de Atlantische Oceaan genoemd is.[1] Omdat de oceaan zich bevond tussen de landmassa's die later Europa en Noord-Amerika zouden vormen, kan hij als een voorloper van de Atlantische Oceaan beschouwd worden.