Isaac Beeckman
Nederlands filosoof (1588-1637) / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Isaac Beeckman (Middelburg, 10 december 1588 – Dordrecht, 19 mei 1637) was een Nederlandse natuurkundige, ingenieur en meteoroloog.
Isaac Beeckman | ||
---|---|---|
Persoonlijke gegevens | ||
Geboortedatum | 10 december 1588 | |
Geboorteplaats | Middelburg | |
Overlijdensdatum | 19 mei 1637 | |
Overlijdensplaats | Dordrecht | |
Wetenschappelijk werk | ||
Vakgebied | natuurkunde, meteorologie | |
Promotor | Rudolph Snel van Royen[1] | |
Alma mater | Universiteit Leiden Academy of Saumur |
Isaac Beeckman studeerde letterkunde, theologie en filosofie in Leiden en promoveerde in 1618 in de geneeskunde te Caen. Hij werd conrector in Utrecht en Rotterdam. In 1627 werd hij rector van de Latijnse School in Dordrecht, het huidige Johan de Witt-gymnasium. Hij overleed op 48-jarige leeftijd.
Beeckman was een leerling van Simon Stevin. Hij was bevriend met René Descartes, die zijn eerste werk, het Compendium Musicae, aan Beeckman opdroeg. Beeckman wordt gerekend tot de meest vooraanstaande wetenschappers van zijn tijd. Behalve dat hij arts en ingenieur was, bestudeerde hij de wiskunde en de natuurverschijnselen en stelde hij voor om alle wetenschap en kennis een gedegen basis te geven, met als voorbeeld de wiskunde.
Omdat hij niet gepubliceerd heeft, is zijn invloed op de ontwikkeling van de wetenschap slecht bekend.