Jan Engelman
Nederlands dichter (1900-1972) / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Johannes Aloysius Antonius (Jan) Engelman (Utrecht, 7 juni 1900 – Amsterdam, 20 maart 1972) was een Nederlands dichter, criticus en vertaler.
De dichter, die voornamelijk bekend is geworden vanwege zijn gedicht Vera Janacopoulos,[1] dat volgens sommigen een typisch voorbeeld is van poésie pure. Een ander bekend gedicht dat als zodanig wordt gezien, is En Rade,[2] door Engelman zelf een vocalise genoemd.
Jan Engelman | ||||
---|---|---|---|---|
Engelman op de motor | ||||
Algemene informatie | ||||
Volledige naam | Johannes Aloysius Antonius Engelman | |||
Geboren | Utrecht | |||
Geboorteplaats | 7 juni 1900 | |||
Overleden | Amsterdam | |||
Overlijdensplaats | 20 maart 1972 | |||
Beroep | dichter, criticus, vertaler | |||
Werk | ||||
Bekende werken | Vera Janacopoulos | |||
Dbnl-profiel | ||||
|
De schrijver, dichter en essayist Simon Vestdijk heeft in zijn studies over poëzie, De glanzende kiemcel (1942) aannemelijk gemaakt dat gedichten als Vera Janacopoulos niet alleen gebaseerd zijn op klanken (een essentieel onderdeel van poésie pure), maar dat de betekenissen van de afzonderlijke woorden wel degelijk bijdragen aan de poëtische sfeer van het gedicht. Het gedicht werd na verschijnen in een tijdschrift meteen beroemd, en door sommigen wat belachelijk gevonden, of zelfs het "einde der poëzie" (Anthonie Donker).