Korps Marechaussee te voet
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Het Korps Marechaussee te voet (1890-1942), ook wel Korps Marechaussee van Atjeh en Onderhoorigheden genaamd, was een legereenheid die deel uitmaakte van het Nederlands Indische Leger. Ze vormde het tactische antwoord van Nederland op de tientallen jaren voortwoekerende guerrilla in Atjeh. Deze was gericht tegen het Nederlandse streven het sultanaat Atjeh onder koloniaal bestuur te brengen. De gewapende strijd met de Atjehers staat in de Nederlandse krijgsgeschiedenis bekend als de Atjeh-oorlog
Korps Marechaussee te voet | ||
---|---|---|
Insigne Korps Marechaussee te voet | ||
Oprichting | 1890 | |
Ontbinding | 1942 | |
Land | Koninkrijk der Nederlanden | |
Krijgsmacht- onderdeel |
KNIL | |
Veldslagen | Atjeh-oorlog Tweede Wereldoorlog |
De Marechaussee te voet bestond vooral uit Javaanse en Molukse soldaten onder leiding van Europese officieren. Ze moest optreden tegen bijkans de gehele Atjehse bevolking die zich bleef verzetten tegen de vanaf 1873 steeds ingrijpender wordende Nederlandse bemoeienis. Het legeronderdeel was berucht om zijn nietsontziende optreden. Ze is wel gekenschetst als de meest rauwe militaire eenheid die ooit onder Nederlands bevel stond.[1] Deze strijdmacht moet niet worden verward met de Koninklijke Marechaussee die onderdeel was en is van het Nederlandse leger.