Medaille voor de Slachtoffers van de Invasie
Franse onderscheiding / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
De Medaille voor de Slachtoffers van de Invasie (Frans: Médaille des victimes de l'invasion) is een Franse onderscheiding. Deze medaille werd op 30 juni 1921 ingesteld op verzoek van de minister voor de Bevrijde Gebieden, Louis Loucheur. Frankrijk had in de oorlog enorme schade opgelopen in het noorden en oosten van het land, gebieden die vier jaar lang door Duitsland bezet waren geweest. De bevolking was door de Duitse autoriteiten en het leger onderworpen aan een schrikbewind. Daarom werden de slachtoffers zoals gedeporteerden, gijzelaars en dwangarbeiders geëerd met deze medaille.
Medaille voor de Slachtoffers van de Invasie | ||||
---|---|---|---|---|
verguld zilveren medaille | ||||
Uitgereikt door Frankrijk | ||||
Type | Medaille | |||
Bestemd voor | Franse burgerslachtoffers van de gevechten en de Duitste terreur tijdens de Eerste Wereldoorlog | |||
Uitgereikt voor | burgers | |||
Beschrijving | Herinneringsmedaille | |||
Statistieken | ||||
Instelling | 30 juni 1921 | |||
Totaal uitgereikt | een vrij zeldzame Franse medaille | |||
|
Op 12 april 1922 weren de criteria voor toekenning uitgebreid met geweld en mishandeling door de Duitsers.[1]
De medaille werd in drie graden uitgereikt:
- in verguld zilver (Frans: vermeil), met een kleine rozet op het lint
- in zilver (Frans: argent)
- in verzilverd brons (Frans: bronze argenté)
- in brons (Frans: bronze)
De medailles werden aan een blauw lint met twee brede rode strepen en een smalle zwarte baan in het midden op de linkerborst gedragen.
Frankrijk kende twee medailles om de slachtoffers van de Duitse bezetting te eren. Behalve deze medaille waren er ook:
- De Vriendschapsmedaille (Frans: Médaille de la Fidélité française) voor Fransen in de Elzas en in Lotharingen
- De Medaille voor Burgergevangenen, Gedeporteerden en Gijzelaars tijdens de Grote Oorlog (Frans: Médaille des Prisonniers civils, Déportés et Otages de la grande guerre)
Op 10 januari 1923 werden twee gespen PRISONNIERS POLITIQUES en OTAGES DE GUERRE voor respectievelijk de politieke gevangenen en de gijzelaars, ingesteld. Deze verguld zilveren of verguld bronzen gespen werden op het lint gedragen. De dragers van de verguld zilveren medaille met gesp lieten de rozet weg.[2]
De kandidaten voor de medaille werden door een commissie van het Ministerie voor de Bevrijde Gebieden beoordeeld. Dit ministerie heeft tot 1926 bestaan. Ook de medaille werd slechts gedurende een korte tijdsspanne toegekend. De gedecoreerden kregen behalve de medaille ook een op naam gesteld diploma. Het bezit van de Medaille voor de Slachtoffers van de Invasie sloot de toekenning van een andere medaille uit. De drager kwam niet meer in aanmerking voor de Medaille voor Burgergevangenen, Gedeporteerden en Gijzelaars tijdens de Grote Oorlog (Frans: Médaille des Prisonniers civils, Déportés et Otages de la grande guerre).