Meest begunstigde natie
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Het principe van de meest begunstigde natie (MBN, of most favoured nation, MFN) is dat handelsvoordelen die aan een overeenkomstsluitende partij worden toegekend, op gelijke voet aan alle overeenkomstsluitende partijen worden toegekend. Daarmee wordt een bilateraal verdrag een multilateraal verdrag en is het onmogelijk om te discrimineren door handelsvoordelen toe te kennen aan slechts een of enkele staten. Als elk land zich hieraan houdt, moet het op de lange termijn voor iedereen profijtelijk zijn en handelsconflicten beperken.[1] Handelsvoordelen kunnen een beperking van douanerechten zijn, maar ook beperking van niet-tarifaire belemmeringen als invoerquota.
Dit principe met zijn impliciete wederkerigheid is dusdanig belangrijk in de internationale handel dat de Wereldhandelorganisatie (WTO) het als eerste grondbeginsel heeft opgenomen in de Algemene Overeenkomst betreffende tarieven en handel (GATT). Hun leden zijn hierdoor verplicht alle mede-leden op dezelfde manier te behandelen. Wie een ander lid een voordeel geeft, is dus automatisch verplicht dat voor de andere landen te doen.[2]