Olifantenpad
onofficieel pad ontstaan door gebruik / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Een olifantenpad of olifantenpaadje (Frans: chemin de l’âne, Engels: desire line of desire path, Duits: Trampelpfad) soms ook wel afstekertje genoemd is een niet-officieel fiets- of wandelpad dat bedoeld en onbedoeld door gebruikers van de reguliere fiets- en wandelpaden in de loop van de tijd wordt gecreëerd. Meestal ontstaat een dergelijk pad in een stuk groen, om zo een stuk van de officiële geplande route af te kunnen snijden.
Olifantenpaden ontstaan doordat meerdere wandelaars of fietsers afzonderlijk van elkaar op dezelfde manier een route kiezen, die de officiële route afsnijdt. Wanneer zich eenmaal een zichtbaar spoor heeft gevormd, volgen meer mensen het spoor en ontstaat er een pad. Slechts vijftien wandelaars of fietsers zijn al genoeg om zo'n beginnend spoor te vormen.[1] Het blijkt dat olifantenpaden vooral voorkomen wanneer gebruikers hun bestemming in zicht krijgen. Verder zijn olifantenpaden nooit langer dan de officiële route. In stedelijk gebied zijn olifantenpaadjes niet altijd zichtbaar vanwege de verharde ondergrond.[2] De breedte en mate waarin het pad is uitgesleten is een indicatie van hoe vaak de route gebruikt wordt. Soms worden olifantenpaden na verloop van tijd geplaveid.
Een mooi voorbeeld daarvan is het "Limbopad" op de TU/e in Eindhoven, de kortste weg door een grasveld, tussen het hoofdgebouw en Eindhoven-Centraal. Toegedicht aan Limburgse studenten die 's middags de eerst beschikbare trein naar huis namen. Het is nu al jarenlang een officieel voet/fietspad, maar de naam bleef.