Oxycodon
pijnstillende alkaloïde betrokken bij opioïde crisis / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Oxycodon is een krachtige opioïde pijnstiller, die in 1916 al in Duitsland bereid werd uit thebaïne. Het is een semi-synthetische opioïde, omdat het gemaakt wordt van een natuurlijk opiaat. Op basis van gewicht is oxycodon tweemaal krachtiger dan morfine en wordt het oraal, nasaal en rectaal beter geabsorbeerd dan morfine. Het werkt niet alleen op nociceptieve pijn zoals somatische pijn en viscerale pijn maar ook op neuropathische pijn. Het wordt vaak door artsen voorgeschreven als pijnstiller bij ernstige pijnen zoals na een operatie of bij kanker. De naam wordt in het taalgebruik ook tot oxy afgekort.
Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht. Raadpleeg bij gezondheidsklachten een arts. |
Oxycodon | ||||
---|---|---|---|---|
Chemische structuur | ||||
Farmaceutische gegevens | ||||
Beschikbaarheid (F) | tot 87% (PO) | |||
Halveringstijd (t1/2) | 2-3 uur | |||
Uitscheiding | urine | |||
Gebruik | ||||
Toediening | oraal, intramusculair, intraveneus, subcutaan, transdermaal, rectaal | |||
Risico met betrekking tot | ||||
Zwangerschapscat. | B / D (bij gebruik in hoge doses in laatste trimester) | |||
Databanken | ||||
CAS-nummer | 76-42-6 | |||
ATC-code | N02AA05 | |||
Farmacotherapeutisch Kompas | Oxycodon | |||
Chemische gegevens | ||||
Molecuulformule | C18H21NO4 | |||
IUPAC-naam | 4,5-α-epoxy-14-hydroxy- 3-methoxy-17-methyl-morfinaan-6-on | |||
Molmassa | 315,367 g/mol | |||
|
Oxycodon is een opioïde, er treedt gewenning op en de stof is verslavend.[1] Bij kortdurig gebruik van enige dagen zijn de verslavingsrisico's minimaal, bij langdurig gebruik, bij gebruik zonder noodzaak (recreatief gebruik) en bij behandeling van chronische pijn, wordt het verslavingsrisico van voorgeschreven of receptplichtige opioïden geschat tussen 3 en 25%.[2]