Papyrus 87
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Papyrus 87 (in de nummering van Gregory- Aland, of , is een oude kopie van het Nieuwe Testament op papyrus. Het is het oudste bekende manuscript van Filemon. Het geeft de verzen 13-15 en 24-25. Op grond van schrifttype is het handschrift gedateerd laat in de tweede of vroeg in de derde eeuw.
Snelle feiten Symbool, Bijbeltekst ...
Papyrus 87 | ||
---|---|---|
Filemon:13,14 | ||
Symbool | 87 | |
Bijbeltekst | Filemon:13-15 en 24-25. | |
Datering | ca 250 | |
Vindplaats | Egypte | |
Huidige locatie | Institut für Altertumskunde, Universiteit van Keulen (P. Col. theol. 12) Keulen. | |
Publicatie | C. Römer, Kölner Papyri 4, Papyrologica Colonensia 7 (Cologne: 1984), pp. 28-31 | |
Teksttype | (proto)Alexandrijnse tekst; normale tekst | |
Categorie | 1 |
Sluiten
Het manuscript wordt bewaard in de Universiteit van Keulen (P. Col. theol. 12) in Keulen.[1]