Plug-and-play
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Plug-and-play is een term die oorspronkelijk alleen werd gebruikt voor randapparatuur voor computers, om aan te geven dat deze hardware werkt zodra die is aangesloten op een (compatibele) computer. Het instellen van het toepassingsprogramma is dan niet meer nodig. Een Nederlandse vertaling zou kunnen zijn: "insteken en werken". Tegenwoordig wordt de term ook gebruikt voor apparaten in het algemeen die automatisch zouden moeten werken zodra ze zijn aangesloten, zonder dat de gebruiker zelf iets hoeft in te stellen.[1] Het gaat daarbij vaak om intelligente software die zelf de optimale instellingen zoekt.
Plug-and-play is inmiddels ook een marketing-term in de dienstverlening en productverkoop geworden. Daarbij verwijst het naar het uit handen nemen van activiteiten die voor een bedrijf noodzakelijk zijn, maar waarvoor het gunstig is om die uit te besteden aan een meer gespecialiseerd bedrijf. De geleverde plug-and-play dienst of het product wordt kant-en-klaar geleverd, zonder dat de afnemer daar zelf nog iets aan hoeft te doen.