Postintensivecaresyndroom
verzameling van aandoeningen bij mensen die langere tijd op de intensive care zijn verpleegd / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Het postintensivecaresyndroom (PICS) omvat een aantal gezondheidsklachten die algemeen voorkomen bij patiënten die een levensbedreigende aandoening en een opname op een intensievezorgafdeling (intensive care, ic) hebben doorgemaakt.[1] Van de tachtigduizend patiënten die in Nederland jaarlijks op de intensive care belanden, overleeft ruim negentig procent dit, en na een jaar is ruim 77 procent nog in leven. Naar schatting zeventig procent van hen houdt jarenlang klachten. Dit geldt in nog grotere mate voor mensen die extreem lang op een ic-afdeling verblijven, zoals bij een ernstige infectie als COVID-19.[2]
De term PICS werd rond 2010 ten minste voor een deel geïntroduceerd om aandacht te vestigen op de belangrijke disfuncties die op de lange termijn het gevolg zijn van intensieve zorg. Deze functionele beperkingen raken beter bekend, en er vindt nader onderzoek plaats om het spectrum van beperkingen te verhelderen en effectieve manieren te vinden om deze complicaties te voorkomen en herstel effectiever te bevorderen.[1] Betere bekendheid in de medische wereld heeft ook de noodzaak aangetoond van meer hulpbronnen in ziekenhuizen en de samenleving om patiënten met PICS effectiever te kunnen identificeren en behandelen.