Sarvepalli Radhakrishnan, Telugu: సర్వేపల్లి రాధాకృష్ణ,Tamil: சர்வேபள்ளி ராதாகிருஷ்ணன் (Tiruttani (Tamil Nadu), 5 september 1888 – Madras (Tamil Nadu), 17 april 1975) was een Indiase filosoof en politicus.
Snelle feiten Algemene informatie, Land ...
Sarvepalli Radhakrishnan |
సర్వేపల్లి రాధాకృష్ణన్ |
|
Algemene informatie |
Land |
Brits-Indië, India, Dominion India |
Adellijke titel |
Knight Bachelor |
Geboortedatum |
5 september 1888 |
Geboorteplaats |
Tiruttani |
Overlijdensdatum |
17 april 1975 |
Overlijdensplaats |
Chennai |
Werk |
Beroep |
politicus, diplomaat, filosoof, vertaler, historicus, academisch docent |
Werkgever(s) |
Universiteit van Calcutta, Universiteit van Mysore |
Functies |
president van India, lid van de Lok Sabha, vice president van India, Member of the Constituent Assembly of India, Vice-chancellor of Andhra University |
Studie |
School/universiteit |
Universiteit van Madras, Universiteit van Calcutta, Madras Christian College, Universiteit van Delhi, Voorhees College |
Politiek |
Politieke partij |
Congrespartij |
Verkiezingsdeelname |
1962 Indian presidential election |
Religie |
Religie |
hindoeïsme |
Familie |
Echtgenoot |
Sivakamu |
Kinderen |
Sarvepalli Gopal |
Persoonlijk |
Talen |
Engels, Hindi |
Schrijftaal |
Engels |
Diversen |
Lid van |
British Academy, Servische Academie van Wetenschappen en Kunsten |
Prijzen en onderscheidingen |
Orde van Verdienste voor Kunst en Wetenschap (1954), Order of Merit (1963), Templetonprijs (1975), Bharat Ratna (1954), Vredesprijs van de Duitse Boekhandel (22 oktober 1961),[1] Goethemedaille van de stad Frankfurt (1959), Grootkruis met keten in de Orde van de Witte Roos (12 februari 1965), Knight Bachelor, Pour le Mérite |
Nominaties |
Nobelprijs voor de Literatuur (1933),[2] Nobelprijs voor de Literatuur (1934),[2] Nobelprijs voor de Literatuur (1935),[2] Nobelprijs voor de Literatuur (1936),[2] Nobelprijs voor de Literatuur (1937),[2] Nobelprijs voor de Literatuur (1952),[2] Nobelprijs voor de Literatuur (1956),[2] Nobelprijs voor de Literatuur (1957),[2] Nobelprijs voor de Literatuur (1958),[2] Nobelprijs voor de Literatuur (1960),[2] Nobelprijs voor de Literatuur (1961),[2] Nobelprijs voor de Literatuur (1962),[2] Nobelprijs voor de Literatuur (1963),[2] Nobelprijs voor de Vrede (1950),[2] Nobelprijs voor de Vrede (1953),[2] Nobelprijs voor de Vrede (1956),[2] Nobelprijs voor de Vrede (1957),[2] Nobelprijs voor de Vrede (1958),[2] Nobelprijs voor de Vrede (1959),[2] Nobelprijs voor de Vrede (1960),[2] Nobelprijs voor de Vrede (1961),[2] Nobelprijs voor de Vrede (1963),[2] Nobelprijs voor de Vrede (1966)[2] |
|
De informatie in deze infobox is afkomstig van Wikidata. U kunt die informatie hier bewerken. |
Sluiten
Als een geleerde qua vergelijkende religie en filosofie demonstreerde hij een parallel tussen oosters en westers denken, door aan te tonen dat beiden wederzijds in elkanders termen begrijpelijk zijn. Hij introduceerde westers idealisme in de Indiase filosofie en was de eerste academicus van belang die een uitgebreide exegese van India's religieuze en filosofische literatuur in het Engels schreef. Zijn academische aanstellingen omvatten onder meer de King George V Chair of Mental and Moral Science aan de Universiteit van Calcutta (1921-?) en het Spalding Professorschap of Eastern Religions and Ethics aan Oxford University (1936-1952).
Hij was de eerste vicepresident (1952-1962) en de tweede president van India (1962-1967). Zijn verjaardag wordt gevierd in India als "Teacher's Day".