Strandbiet
ondersoort uit de soort biet / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
De strandbiet of zeebiet (Beta vulgaris subsp. maritima) is een voorouder van de suikerbiet, voederbiet, snijbiet en rode biet en behoort tot de amarantenfamilie. In Nederland is de strandbiet zeldzaam. De plant komt voor op de vloedmerken aan de voet van duintjes en zeedijken. Het aantal chromosomen is 2n=18. De wortel is niet of nauwelijks verdikt.
Strandbiet | ||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Strandbiet bij de rotskust van Helgoland | ||||||||||||||||||
Taxonomische indeling | ||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||
Ondersoort | ||||||||||||||||||
Beta vulgaris subsp. maritima (L.) Arcang. (1882) | ||||||||||||||||||
Bloeiwijze | ||||||||||||||||||
Bloemen van de suikerbiet | ||||||||||||||||||
Afbeeldingen op Wikimedia Commons | ||||||||||||||||||
Strandbiet op Wikispecies | ||||||||||||||||||
|
De strandbiet komt van nature voor in Zuid-Europa en Noord-Afrika aan de Middellandse zeekust en aan de kust in West-Europa: naar het westen strekt het natuurlijke areaal zich uit tot op de eilanden in de Atlantische Oceaan: de Azoren, Madeira, Canarische eilanden. Naar het noorden tot aan de zuidkust van Noorwegen en Zweden. Pas de laatste jaren komt de strandbiet ook voor aan de Oostzeekust tot Polen en Finland.[1] Sinds 2004 komt de strandbiet ook voor op de Russische eilanden ten zuiden van Finland.[2] Naar het zuidoosten strekt het areaal zich uit voorbij het Nabije Oosten en Midden-Oosten tot in Indië.[3] Daar groeit de plant ook in het binnenland aan bijvoorbeeld akkerranden en op woeste gronden tot een hoogte van ongeveer 1200 meter.
De strandbiet is ingevoerd in Australië, Noord-Amerika (New Jersey, Californië) en Zuid-Amerika (Argentinië en Chili).[1]