Syndroom van Leigh
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Het syndroom van Leigh, ook bekend als de ziekte van Leigh,[1] is een zeldzame neurologische afwijking, omschreven als subacute necrotiserende encefalopathie.
Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht. Raadpleeg bij gezondheidsklachten een arts. |
Snelle feiten Coderingen, ICD-10 ...
Syndroom van Leigh | ||||
---|---|---|---|---|
Coderingen | ||||
ICD-10 | G31.8 | |||
ICD-9 | 330.8 | |||
OMIM | 256000 | |||
DiseasesDB | 30792 | |||
MeSH | D007888 | |||
|
Sluiten
Het syndroom van Leigh is een ernstige energiestofwisselingsziekte. De hersencellen worden aangetast omdat ze niet genoeg energie krijgen. De belangrijkste energieconsumenten hierbij zijn de hersenen, het hart en de spieren.
Het syndroom van Leigh komt slechts bij ongeveer 1 op de 100.000 kinderen voor. De ziekte kan op elke leeftijd ontstaan, maar meestal ontstaan de eerste klachten tussen de eerste levensmaanden en de leeftijd van 2 jaar, al zijn er ook kinderen waarbij de ziekte op latere leeftijd is begonnen.