Terugleververgoeding
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
De terugleververgoeding, teruglevertarief, zonnepremie[1] of feed-in tarief is een bij wet geregelde vergoedingsstructuur voor de versnelde ingebruikname van duurzame energie.
De regionale of nationale elektrische energieleveranciers en nutsbedrijven zijn daarbij verplicht om groene stroom (elektriciteit uit duurzame bronnen zoals zonnecellen, windkracht, biomassa en aardwarmte) in te kopen tegen opwekkingskosten. Omdat de kosten van het opwekken van energie uit duurzame bronnen hoger liggen dan die uit fossiele brandstoffen, is het feed-in-tarief hoger dan de marktprijs van grijze energie.
Het verschil in prijs vergoedt de hogere kosten van duurzame energie en er is een prijsdifferentiatie tussen de verschillen soorten van stroomopwekking.
In Nederland worden de meerkosten van duurzame energie niet vergoed door middel van een feed-in-tarief maar met behulp van subsidie (Stimuleringsregeling Duurzame Energieproductie), de mogelijkheid tot salderen. Salderen houdt in dat het eigen energieverbruik en de eigen duurzame energieproductie met elkaar verrekend worden. Indien er meer duurzame energie wordt opgewekt dan het eigen verbruik dient een leverancier een redelijke terugleververgoeding te geven. De hoogte van deze redelijke vergoeding verschilt echter per energieleverancier.