Toonbrood
joods graanoffer / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Toonbrood (Hebreeuws: לחם הפנים, lechem haPānīm, "brood van (de) tegenwoordigheid"[1]) of stapelbrood (2 Kronieken 2:3-4 in onder andere de Leidse Vertaling) waren volgens de Hebreeuwse Bijbel de platte broden of koeken die altijd op een speciale tafel in de tabernakel en later de Joodse tempel lagen als een offer voor God.