Tōrō
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Tōrō of dōrō[noot 1](灯籠・燈籠・燈篭・灯篭・とうろう),[noot 2] letterlijk: lichttoren of lichtmand, is een traditionele Japanse lantaarn of lamp meestal voor gebruik buitenshuis, gemaakt van steen, metaal, hout, bamboe en papier.[1][2][3] Naast de tōrō, zijn er de andon, een lantaarn voor gebruik binnenshuis, en de chōchin, een opvouwbare en draagbare lantaarn.
Een lantaarn voor buitengebruik bestaat uit een lichtbron in een armatuur: van onder naar boven uit een sokkel of basaal platform (dai of kiso), een schacht of zuil (sao), een centraal platform (chūdai of nakadai),[noot 3] met daarop een lamphuis of vuurkamer (hibukuro), een dakje of 'paraplu' (kasa), en een ornament: een samengestelde (sōrin) met een eindknop, het 'juweel' (hōju),[noot 4] maar bij veel typen lantaarns zijn niet alle onderdelen aanwezig. In Japan zijn verschillende typen lantaarns van diverse materialen gangbaar, zoals hangende metalen lantaarns, staande stenen lantaarns, olielantaarns met ijzeren of houten frames, draagbare lantaarns, en papieren lantaarns en lampions.
De vroegste lantaarns werden in de 6e eeuw met het boeddhisme vanuit China, via Korea, in Japan geïntroduceerd, waar Koreaanse ambachtslieden begonnen met het maken van lantaarns. Deze lantaarns werden, net als vele andere elementen van de Japanse traditionele architectuur, in de 6e eeuw tijdens de Asukaperiode in Japan via Korea geïntroduceerd vanuit China, waar ze nog steeds te vinden zijn in boeddhistische tempels en in Chinese tuinen. In Korea zijn lantaarns niet zo gebruikelijk als in China of Japan.
De meest voorkomende hoofdtypen tōrō die kunnen worden onderscheiden zijn: de tsuri-dōrō (釣灯籠, 吊り灯籠, letterlijk: visserslantaarn, hanglantaarn), die meestal aan de rand van een dak hangen; en de staande lantaarns dai-dōrō (of dai tōrō, 台灯篭, platformlantaarn) gebruikt in parken, tuinen en langs het pad (sandō) naar een shinto-heiligdom of boeddhistische tempel. De twee meest voorkomende soorten, die eruit kunnen zien als hangende lantaarns die op een voetstuk zijn geplaatst, zijn de bronzen lantaarns en de stenen lantaarns. De vorm van de stenen lantaarn (ishidōrō) is zeer divers. Stenen lantaarns worden in Japan beschouwd als een kunstvorm. Er is een grote variatie aan stijlen en ontwerpen, met weinig overeenkomsten tussen de uitersten, maar er is ten minste een vuur- of lichtkamer (hibukuro).