Vegetatieve toestand
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
De vegetatieve toestand is de ernstigste graad van functioneel hersenlijden die kan samengaan met langdurig overleven na coma.
Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht. Raadpleeg bij gezondheidsklachten een arts. |
Persisterende vegetatieve toestand | ||||
---|---|---|---|---|
Coma vigil | ||||
Coderingen | ||||
ICD-9 | 780.03 | |||
MeSH | D018458 | |||
|
Patiënten in een vegetatieve toestand ontwaken uit een coma en lijken wel wakker te zijn. De ogen zijn overdag open en de patiënt ademt spontaan en kan de indruk wekken rond te kijken. Er is echter geen gericht kijken en het is niet mogelijk contact met de patiënt te krijgen, ook geen oogcontact. Ook op aanspreken volgt geen reactie. De patiënt kan gapen, grimassen en een dag- en nachtritme hebben en in de mond geplaatst voedsel wordt soms doorgeslikt. Er is echter geen poging om van een bord te eten en er worden geen doelbewuste bewegingen gemaakt, behalve soms terugtrekken bij pijnprikkels. Patiënten tonen enkel reflexbewegingen en zijn zich op geen enkel moment bewust van hun omgeving noch van zichzelf. Er is geen communicatie mogelijk.
Deze staat van zijn wordt ook wel 'wakker coma', 'wakend coma', coma vigil of 'apallisch syndroom' genoemd. De term 'decorticatie' komt ook wel voor. Deze is echter onjuist omdat het suggereert dat alleen beschadigingen aan de hersenschors deze toestand veroorzaken.[1] Meer artsen en wetenschappers kiezen ervoor om de bewustzijnsstaat voortaan, omwille van onder andere ethische redenen, niet-responsief waaksyndroom te noemen.[2]
De toestand is meestal het gevolg van ernstig hersenletsel. Dit kan een acute, traumatische oorzaak hebben (bijvoorbeeld: een verkeersongeluk) of een niet-traumatische oorzaak, zoals bij bepaalde degeneratieve hersenziektes, of bij aangeboren hersenafwijkingen. Omdat de hersenstam doorgaans niet is beschadigd, blijven autonome fysiologische functies, zoals ademhaling en spijsvertering, nog intact.