Waarschijnlijkheidsinterpretatie van Born
postulaat van de kwantummechanica dat de waarschijnlijkheid geeft dat een meting een bepaald resultaat oplevert / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
De waarschijnlijkheidsrelatie van Born (ook Born-regel, regel van Born of waarschijnlijkheidsregel genoemd) is een beginsel in de kwantummechanica om de interpretatie van de kwantummechanische golffunctie, een oplossing van de schrödingervergelijking, uit te leggen.
De waarschijnlijkheidsinterpretatie beschrijft met welke waarschijnlijkheid een bepaalde meetwaarde optreedt bij het uitvoeren van een meting aan een kwantumsysteem. De waarschijnlijkheidsregel is vernoemd naar de Duitse natuurkundige Max Born, die deze interpretatie in 1926 voorstelde. De waarschijnlijkheidsinterpretatie van Born is een wezenlijk onderdeel van de Kopenhaagse interpretatie van de kwantummechanica.
Er zijn vele pogingen geweest om de Born-regel af te leiden uit andere aannames van de kwantummechanica, met onbeslechte resultaten.[1]