ਗਰੋਵਰ ਕਲੀਵਲੈਂਡ
From Wikipedia, the free encyclopedia
ਸਟੀਫਨ ਗਰੋਵਰ ਕਲੀਵਲੈਂਡ (18 ਮਾਰਚ, 1837 – 24 ਜੂਨ, 1908) ਇੱਕ ਅਮਰੀਕੀ ਸਿਆਸਤਦਾਨ, ਵਕੀਲ ਅਤੇ ਰਾਜਨੇਤਾ ਸਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ 1885 ਤੋਂ 1889 ਤੱਕ ਅਤੇ 1893 ਤੋਂ 1897 ਤੱਕ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਦੇ 22ਵੇਂ ਅਤੇ 24ਵੇਂ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਵਜੋਂ ਸੇਵਾ ਨਿਭਾਈ। ਇਸਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਨਿਊਯਾਰਕ ਦੇ 28ਵੇਂ ਰਾਜਪਾਲ ਵਜੋ ਸੇਵਾ ਨਿਭਾਈ। ਕਲੀਵਲੈਂਡ ਡੈਮੋਕਰੈਟਿਕ ਪਾਰਟੀ ਦੇ ਮੈਂਬਰ ਸਨ। ਅਮਰੀਕੀ ਇਤਿਹਾਸ ਵਿਚ ਕਲੀਵਲੈਂਡ ਇਕਲੌਤੇ ਅਜਿਹੇ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਹਨ ਜਿਹੜੇ 2 ਵਾਰ ਗੈਰ-ਲਗਾਤਾਰ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਅਹੁਦੇ ਤੇ ਰਹੇ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਤਿੰਨ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਚੋਣਾਂ - 1884 , 1888 ਅਤੇ 1892 ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਵੋਟ ਜਿੱਤੀ।
ਗਰੋਵਰ ਕਲੀਵਲੈਂਡ | |
---|---|
22ਵੇਂ ਅਤੇ 24ਵੇਂ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਦੇ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ | |
ਦਫ਼ਤਰ ਵਿੱਚ 4 ਮਾਰਚ 1885 – 4 ਮਾਰਚ 1889 | |
ਉਪ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ | ਵਿਲੀਅਮ ਮੈਕਕਿਨਲੇ |
ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ | ਬੈਂਜਾਮਿਨ ਹੈਰੀਸਨ |
ਤੋਂ ਬਾਅਦ | ਵਿਲੀਅਮ ਮੈਕਕਿਨਲੇ |
ਦਫ਼ਤਰ ਵਿੱਚ 4 ਮਾਰਚ 1893 – 4 ਮਾਰਚ 1897 | |
ਉਪ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ | ਥਾਮਸ ਏ. ਹੈਂਡਰਿਕਸ (ਮਾਰਚ – ਨਵੰਬਰ 1885)
ਕੋਈ ਨਹੀ (1885-1889) |
ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ | ਚੈਸਟਰ ਏ. ਆਰਥਰ |
ਤੋਂ ਬਾਅਦ | ਬੈਂਜਾਮਿਨ ਹੈਰੀਸਨ |
ਨਿਊਯਾਰਕ ਦੇ 28ਵੇਂ ਰਾਜਪਾਲ | |
ਦਫ਼ਤਰ ਵਿੱਚ ਜਨਵਰੀ 1, 1883 – 6 ਜਨਵਰੀ, 1885 | |
ਲੈਫਟੀਨੈਂਟ ਗਵਰਨਰ | ਡੇਵਿਡ ਬੀ ਹਿੱਲ |
ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ | ਅਲੋਂਜ਼ੋ ਬੀ ਕਾਰਨੇਲ |
ਤੋਂ ਬਾਅਦ | ਡੇਵਿਡ ਬੀ ਹਿੱਲ |
ਨਿੱਜੀ ਜਾਣਕਾਰੀ | |
ਜਨਮ | ਸਟੀਫਨ ਗਰੋਵਰ ਕਲੀਵਲੈਂਡ (1837-03-18)ਮਾਰਚ 18, 1837 ਕੈਲਡਵੈਲ, ਨਿਊ ਜਰਸੀ, ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ |
ਮੌਤ | ਜੂਨ 24, 1908(1908-06-24) (ਉਮਰ 71) ਪ੍ਰਿੰਸਟਨ, ਨਿਊ ਜਰਸੀ, ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ |
ਸਿਆਸੀ ਪਾਰਟੀ | ਡੈਮੋਕ੍ਰੇਟਿਕ |
ਜੀਵਨ ਸਾਥੀ |
ਫਰਾਂਸਿਸ ਫੋਲਸਮ (ਵਿ. 1886) |
ਬੱਚੇ | 6 |
ਦਸਤਖ਼ਤ | |
ਕਲੀਵਲੈਂਡ ਪ੍ਰੋ-ਬਿਜਨਸ ਬੂਰਬੋਨ ਡੈਮੋਕਰੈਟਸ ਦਾ ਲੀਡਰ ਸੀ, ਜਿਹਨਾਂ ਨੇ ਉੱਚ ਟੈਕਸ ਦਰ, ਮੁਫ਼ਤ ਸਿਲਵਰ, ਮਹਿੰਗਾਈ, ਸਾਮਰਾਜਵਾਦ, ਅਤੇ ਬਿਜ਼ਨਸ, ਕਿਸਾਨ, ਜਾਂ ਵੈਟਰਨਾਂ ਉਦਾਰਵਾਦੀ ਦਾਰਸ਼ਨਿਕ ਆਧਾਰ ਤੇ ਸਬਸਿਡੀਆਂ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਕਰਦੇ ਸਨ। ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਸੁਧਾਰ ਅਤੇ ਵਿੱਤੀ ਕਨਜ਼ਰਵੇਟਿਜ਼ਮ ਲਈ ਉਸ ਦੇ ਅਭਿਆਨ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਯੁਗ ਦੇ ਅਮਰੀਕੀ ਕਨਜ਼ਰਵੇਟਿਵਜ਼ਾਂ ਲਈ ਇੱਕ ਆਈਕੋਨ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ।[1] ਕਲੀਵਲੈਂਡ ਨੇ ਆਪਣੀ ਈਮਾਨਦਾਰੀ, ਸਵੈ-ਨਿਰਭਰਤਾ, ਦਿਆਨਤਦਾਰੀ, ਅਤੇ ਸ਼ਾਸਤਰੀ ਉਦਾਰਵਾਦ ਦੇ ਸਿਧਾਂਤਾਂ ਪ੍ਰਤੀ ਵਚਨਬੱਧਤਾ ਲਈ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਖੱਟੀ। [2] ਉਸ ਨੇ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਭ੍ਰਿਸ਼ਟਾਚਾਰ, ਸਰਪ੍ਰਸਤੀ, ਅਤੇ ਬੌਸਿਜ਼ਮ ਨਾਲ ਲੜਾਈ ਕੀਤੀ. ਇੱਕ ਸੁਧਾਰਕ ਕਲੀਵਲੈਂਡ ਦੀ ਅਜਿਹਾ ਵੱਕਾਰ ਸੀ ਕਿ ਰਿਪਬਲਿਕਨ ਪਾਰਟੀ ਅੰਦਰ ਉਸਦਾ ਸਮਾਨ-ਵਿਚਾਰਾਂ ਵਾਲਾ ਧੜਾ, ਜਿਸ ਨੂੰ "ਮੁਗਵੰਪਸ" ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, GOP ਦੇ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਦੀ ਟਿਕਟ ਨੂੰ ਨਜ਼ਰਅੰਦਾਜ਼ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ 1884 ਦੀ ਚੋਣ ਵਿੱਚ ਕਲੀਵਲੈਂਡ ਦੇ ਸਮਰਥਨ ਵਿੱਚ ਆ ਗਿਆ। [3]
ਜਦੋਂ ਉਸ ਦੇ ਦੂਜੇ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਨ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਹੋਈ, ਸੰਕਟ ਨੇ ਰਾਸ਼ਟਰ ਨੂੰ ਘੇਰ ਲਿਆ ਜਦੋਂ 1893 ਦੇ ਪੈਨਿਕ ਨੇ ਗੰਭੀਰ ਕੌਮੀ ਮੰਦੀ ਪੈਦਾ ਕੀਤੀ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਕਲੀਵਲੈਂਡ ਮੋੜ ਨਾ ਪਾ ਸਕਿਆ। ਇਸ ਨੇ ਉਸਦੀ ਡੈਮੋਕਰੈਟਿਕ ਪਾਰਟੀ ਨੂੰ ਤਬਾਹ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਜਿਸ ਨੇ 1894 ਵਿੱਚ ਰਿਪਬਲਿਕਨਾਂ ਦੀ ਹੂੰਝਾ ਫੇਰ ਜਿੱਤ ਲਈ ਰਾਹ ਖੋਲ੍ਹਿਆ ਅਤੇ 1896 ਵਿੱਚ ਡੈਮੋਕਰੈਟਿਕ ਪਾਰਟੀ ਉੱਤੇ ਕਿਸਾਨ-ਪੱਖੀਆਂ ਅਤੇ ਚਾਂਦੀ-ਮਿਆਰ ਵੀ ਜਾਰੀ ਰੱਖਣ ਦੇ ਹਾਮੀਆਂ ਦਾ ਕਬਜ਼ਾ ਹੋ ਗਿਆ। ਨਤੀਜਾ ਅਜਿਹੀ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਕਤਾਰਬੰਦੀ ਵਿੱਚ ਨਿਕਲਿਆ ਸੀ ਕਿ ਤੀਜੀ ਪਾਰਟੀ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਖ਼ਤਮ ਹੋ ਗਈ ਅਤੇ ਚੌਥੀ ਪਾਰਟੀ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਅਤੇ ਪ੍ਰੋਗ੍ਰੈਸਿਵ ਯੁੱਗ ਦਾ ਆਗਾਜ਼ ਹੋ ਗਿਆ।[4]