(3122) Florence
planetoida / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące (3122) Florence?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
(3122) Florence – planetoida z grupy Amora okrążająca Słońce w ciągu 2 lat i 129 dni w średniej odległości 1,77 au.
Odkrywca | |||
---|---|---|---|
Data odkrycia |
2 marca 1981 | ||
Numer kolejny |
3122 | ||
Oznaczenie tymczasowe |
1981 ET3 | ||
Charakterystyka orbity (4 września 2017) | |||
Przynależność obiektu |
|||
Półoś wielka |
1,7691 au | ||
Mimośród |
0,4233 | ||
Peryhelium |
1,0203 au | ||
Aphelium |
2,5180 au | ||
Okres obiegu wokół Słońca |
2 lata 129 dni 0 godzin | ||
Średnia prędkość |
22,39 km/s | ||
Inklinacja |
22,15° | ||
Charakterystyka fizyczna | |||
Średnica |
4,9 km | ||
Okres obrotu |
2,3581 h | ||
Albedo |
0,086 | ||
Jasność absolutna |
14,1m | ||
Typ spektralny | |||
Satelity naturalne |
2 | ||
|
Została odkryta 2 marca 1981 roku w Obserwatorium Siding Spring w Australii przez Schelte Busa. Nazwa planetoidy pochodzi od Florence Nightingale, angielskiej pielęgniarki i działaczki społecznej. Przed nadaniem nazwy planetoida nosiła oznaczenie (3122) 1981 ET3. Planetoida jest klasyfikowana jako obiekt bliski Ziemi (NEO) oraz Potencjalnie niebezpieczna planetoida (PHA).
W piątek 1 września 2017 roku o godzinie 12:06 UTC minęła Ziemię w odległości 0,0472368 au (18,38 LD, 7 066 500 km)[1], osiągając jasność około 8,7 magnitudo. Było to jedno z najbliższych spotkań Ziemi z planetoidą takich rozmiarów w latach 1900 – 2200[2].